Overslaan en naar de inhoud gaan
Sint Pietersberg Natura 2000

Natura 2000

Natura 2000 is een netwerk van beschermde natuurgebieden binnen de Europese Unie, opgezet om de meest bedreigde soorten en leefgebieden te beschermen en te behouden. Het is een centraal element van het EU-beleid voor natuur- en biodiversiteitsbehoud, gebaseerd op twee belangrijke wetgevingen: de Vogelrichtlijn (1979) en de Habitatrichtlijn (1992).

Vogelrichtlijn

De Vogelrichtlijn richt zich op de bescherming van alle in het wild levende vogelsoorten die natuurlijk in de Europese Unie voorkomen. Het beoogt de bescherming, het beheer en de regulering van deze soorten.

Habitatrichtlijn

De Habitatrichtlijn vult de Vogelrichtlijn aan door de bescherming te richten op andere bedreigde soorten en hun natuurlijke leefomgeving. Het doel is om de biodiversiteit te behouden door het behoud van natuurlijke habitats, wilde dieren en flora binnen de EU. De richtlijn vereist dat lidstaten speciale beschermingszones aanwijzen - Natura 2000-gebieden - voor de bescherming van specifieke soorten en habitats die van belang zijn voor de EU.

Balans tussen natuur en mens

Natura 2000 is uniek omdat het niet alleen gebieden beschermt die ecologisch intact zijn, maar ook die waar menselijke activiteit een integraal onderdeel van het landschap en de ecologie is geworden. Het doel is niet om menselijke activiteiten uit te sluiten, maar om een evenwicht te vinden tussen natuurbehoud en de economische en sociale behoeften van de regio's. De bescherming en het beheer van deze gebieden worden geleid door de principes van duurzaam gebruik, waarbij de nadruk ligt op het behoud van de lange termijn gezondheid van habitats en soorten, terwijl er toch ruimte is voor economische activiteiten die de natuurlijke hulpbronnen niet aantasten.

Implementatie

In praktijk betekent dit dat activiteiten in Natura 2000-gebieden onderworpen kunnen zijn aan bepaalde beperkingen of vereisen specifieke toestemming om ervoor te zorgen dat ze niet leiden tot significante verstoringen of schade aan de beschermde habitats en soorten. Lidstaten zijn ook verplicht om beheersplannen te ontwikkelen die gericht zijn op het behouden of herstellen van de natuurlijke habitats en soorten in een gunstige staat van instandhouding.